X
Logo
burger

Κάταγμα Σκαφοειδούς

Κάταγμα Σκαφοειδούς
 

Το κάταγμα του σκαφοειδούς αποτελεί τον πιο κοινό τύπο κατάγματος που εντοπίζεται στην περιοχή του καρπού. Το συγκεκριμένο είδος κατάγματος αφορά το σκαφοειδές οστό, το οποίο είναι ένα από τα οκτώ μικρά οστά στην περιοχή του καρπού αντίχειρα, εντοπίζεται κάτω από τη βάση του αντίχειρα. Το κάταγμα αυτό μπορεί να εντοπιστεί σε διαφορετικές θέσεις, δηλαδή είτε στο κεντρικό, είτε στο μέσο είτε στο περιφερικό τμήμα του σκαφοειδούς οστού. Η πιο συχνή περιοχή εντόπισης είναι το μέσο τμήμα.

 

Κάταγμα Σκαφοειδούς – Ανατομία της άρθρωσης καρπού

 

Ο καρπός σχηματίζεται από τα δύο οστά του αντιβραχίου, την κερκίδα και την ωλένη. Ταυτόχρονα, διαθέτει οκτώ μικρά οστάρια, τα οποία προσφέρουν στον καρπό σημαντικό βαθμό επιδεξιότητας και εύρους κινήσεων. Τα μικρά οστά του καρπού είναι διατεταγμένα σε δύο σειρές στη βάση του χεριού. Υπάρχουν τέσσερα οστά σε κάθε σειρά.

Το σκαφοειδές οστό είναι ένα από αυτά τα μικρά οστάρια στην πλευρά του αντίχειρα του καρπού, ακριβώς πάνω από την κερκίδα. Το οστό αυτό διαδραματίζει σημαντικό ρόλο τόσο στην κίνηση όσο και στη σταθερότητα της άρθρωσης του καρπού. Το σκαφοειδές οστό διαθέτει σχετικά μακρύ, καμπύλο σχήμα, ομοιάζοντας με σκάφος, εξ’ού και η ονομασία του.

Βρείτε λύση στο πρόβλημα σας!

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

Κάταγμα Σκαφοειδούς – Αίτια

 

Η συχνότερη αιτία πρόκλησής του είναι η πτώση, κατά την οποία ο ασθενής τεντώνει το χέρι του, ενώ παράλληλα εναποθέτει όλο το βάρος του στην παλάμη ώστε να μην έρθει σε επαφή με το έδαφος. Ο τραυματισμός αυτός μπορεί επίσης να συμβεί κατά τη διάρκεια επαγγελματικών ή αθλητικών δραστηριοτήτων, κατά τις οποίες το σκαφοειδές οστό δέχεται κάποιο βίαιο χτύπημα.

Τα κατάγματα του σκαφοειδούς εμφανίζονται σε άτομα όλων των ηλικιών, συμπεριλαμβανομένων των παιδιών. Ωστόσο, τα άτομα με οστεοπόρωση έχουν αυξημένο κίνδυνο για κάποιο κάταγμα, συμπεριλαμβανομένου του κατάγματος του σκαφοειδούς.

 

Κάταγμα Σκαφοειδούς – Συμπτώματα 

 

Το κάταγμα του σκαφοειδούς συνήθως προκαλεί πόνο στην περιοχή του οστού και του αντίχειρα. Ο πόνος ενδεχομένως αυξάνεται σε ένταση κατά τη διενέργεια κινήσεων του αντίχειρα ή όταν ασκείται πίεση στην περιοχή του σκαφοειδούς. Ωστόσο, σε ορισμένα κατάγματα του σκαφοειδούς, ο πόνος δεν είναι έντονος και μπορεί να εκληφθεί λανθασμένα με διάστρεμμα καρπού.

Παράλληλα, παρουσιάζεται έντονο πρήξιμο, το οποίο ενδέχεται να υποχωρήσει κατά την πρώτη εβδομάδα. Άλλα συμπτώματα περιλαμβάνουν την εκδήλωση μικρής έκτασης δυσμορφίας και τη δυσκολία διεξαγωγής κινήσεων στον καρπό. Σπάνια μπορεί να παρατηρηθούν και μώλωπες.

 

Κάταγμα Σκαφοειδούς  – Διάγνωση 

 

Η διάγνωση του κατάγματος του σκαφοειδούς πραγματοποιείται μέσα από την λήψη του ιστορικού του ασθενούς και την κλινική εξέταση του καρπού, σε συνδυασμό με τη διεξαγωγή περαιτέρω απεικονιστικών εξετάσεων. Η διάγνωση της πάθησης μπορεί να είναι δύσκολη, καθώς η συγκεκριμένη μορφή κατάγματος δεν είναι πάντα ορατή.

Κατά την κλινική εξέταση επισκοπείται προσεκτικά η περιοχή του καρπού Στα περισσότερα κατάγματα σκαφοειδούς παρουσιάζεται ευαισθησία στην πάσχουσα περιοχή, πρήξιμο, απώλεια κίνησης ή μώλωπες.

Οι απεικονιστικές εξετάσεις που πραγματοποιούνται για τη διάγνωση της πάθησης είναι η ακτινογραφία ώστε να εξακριβωθεί τόσο πάθηση όσο και να αναζητηθεί τυχόν μετατόπιση των σπασμένων τμημάτων του οστού. Παράλληλα, μπορεί να ζητηθεί μαγνητική τομογραφία (MRΙ) για την ακριβέστερη απεικόνιση των οστών και των μαλακών ιστών στην περιοχή του καρπού.

Η συγκεκριμένη απεικονιστική εξέταση μπορεί να αναδείξει ένα κάταγμα του σκαφοειδούς πριν από την απλή ακτινογραφία. Τέλος, η αξονική τομογραφία (CT) μπορεί να είναι χρήσιμη για την διάγνωση του κατάγματος του σκαφοειδούς και μπορεί επίσης να δείξει εάν τα σπασμένα οστά έχουν μετατοπιστεί.

Κάταγμα Σκαφοειδούς – Θεραπεία 

 

Η ενδεδειγμένη θεραπεία εξαρτάται από διάφορους παράγοντες, όπως τη θέση του κατάγματος, την έκταση της μετατόπισης των σπασμένων τμημάτων και το είδος του κατάγματος (απλό ή συντριπτικό). Τα κατάγματα του σκαφοειδούς που βρίσκονται πιο κοντά στον αντίχειρα στον περιφερικό πόλο διαθέτουν καλή αιμάτωση και συνήθως επουλώνονται σε λίγες εβδομάδες με την τοποθέτηση ειδικού γύψου που σταθεροποιεί τον αντίχειρα για 6 εβδομάδες.

Εάν το σκαφοειδές οστό σπάσει στη μέση ή πιο κοντά στον αντιβράχιο (εγγύς πόλος), η επούλωση μπορεί να είναι πιο δύσκολη, καθώς αυτά τα τμήματα του σκαφοειδούς δε διαθέτουν πολύ καλή παροχή αίματος. Αυτού του είδους τα κατάγματα, τα κατάγματα σκαφοειδούς με εκταταμένη παρεκτόπιση των σπασμένων οστών ή τα συντριπτικά κατάγματα αντιμετωπίζονται συνήθως με χειρουργική επέμβαση.

Ο στόχος της χειρουργικής επέμβασης είναι να ευθυγραμμίσει και να σταθεροποιήσει το κάταγμα, παρέχοντας του τη δυνατότητα να επουλωθεί.

Η επέμβαση που ενδείκνυται για την αποκατάσταση καταγμάτων του σκαφοειδούς είναι η ανοιχτή ανάταξη κι οστεοσύνθεση. Η οστεοσύνθεση πραγματοποείται με την τοποθέτηση ειδικού κοχλία, ο οποίος σταθεροποιεί το σπασμένο οστό.

Σε ορισμένες περιπτώσεις η συγκεκριμένη χειρουργική επέμβαση πραγματοποιείται διαδερμικά με τη χρήση ακτινολογικού ελέγχου, ελαχιστοποιώντας το χειρουργικό τραύμα. Στην περίπτωση συντριπτικού κατάγματος, μπορεί να κριθεί αναγκαία η τοποθέτηση οστικού μοσχεύματος από τον ίδιο τον ασθενή ώστε να διευκολυνθεί η επούλωση, το οποίο λαμβάνεται από την περιοχή του χεριού (κερκίδα) ή της λεκάνης (λαγόνιο).