Αρθρίτιδα Ώμου

Ως Οστεοαρθρίτιδα του Ώμου ονομάζεται η καταστροφή της αρθρικής επιφάνειας της Ωμολγηνοβραχιόνιας άρθρωσης. Χαρακτηρίζεται από βαθμιαία αυξανόμενο πόνο και περιορισμό της κινητικότητας του Ώμου. Η έναρξη των συμπτωμάτων είναι συχνά λανθάνουσα και ο ασθενής αρχικά δεν δίνει τη δέουσα προσοχή. Η θεραπεία του τελικού σταδίου της Οστεοαρθρίτιδας του Ώμου είναι η χειρουργική αντιμετώπιση με ολική αρθοπλαστική.

Η έγκαιρη και σωστή αντιμετώπιση της πάθησης μπορεί να καθυστερήσει σημαντικά την εξέλιξή της και να μειώσει τον πόνο. Η πλειοψηφία των ασθενών με Οστεοαρθρίτιδα του Ώμου είναι μεγαλύτερη από 65 ετών και παρουσιάζεται ελαφρώς συχνότερα στους άνδρες.

Η έγκαιρη και σωστή αντιμετώπιση της πάθησης μπορεί να καθυστερήσει σημαντικά την εξέλιξή της και να μειώσει τον πόνο. Η πλειοψηφία των ασθενών με Οστεοαρθρίτιδα του Ώμου είναι μεγαλύτερη από 65 ετών και παρουσιάζεται ελαφρώς συχνότερα στους άνδρες.

• Διάχυτος πόνος στον Ώμο
• Περιορισμός της κίνησης-Δυσκαμψία της άρθρωσης
• Πόνος κατά τη στροφή του Ώμου
• Πόνος κατά την απαγωγή του Ώμου
• Προφύλαξη-Αποφυγή χρήσης του Άνω Άκρου
• Κριγμός εξαιτίας της τριβής των αρθρικών επιφανειών

• Εκφύλιση και φθορά των αρθρικών επιφανειών
• Κάταγμα της κεφαλής του βραχιονίου
• Κάταγμα της ωμογλήνης
• Μεγάλη ρήξη των τενόντων του στροφικού πετάλου
• Φλεγμονώδεις Αρθρίτιδες-Ρευματοειδής Αρθρίτιδα
• Μικροβιακές λοιμώξεις

Η ακριβής αιτία της πάθησης παραμένει αδιευκρίνιστη με την γενετική επιβάρυνση και την χρόνια καταπόνηση να διαδραματίζουν ασφαλώς σημαντικό ρόλο.

• Ρήξη τενόντων του στροφικού πετάλου (συνήθως του υπερακανθίου)
  Προκαλείται βαθμιαία αστάθεια και προοδευτικά διαταραχή της μηχανικής της άρθρωσης.
• Κακώσεις του ΏμουUnfälle und Schultertrauma
  Κατάγματα, εξαρθρήματα και υπεξαρθρήματα της άρθρωσης αποτελούν αιτιολογικούς παράγοντες για την καταστροφή του αρθρικού χόνδρου και την εμφάνιση αρθρίτιδας.
• Βακτηριακές λοιμώξεις
  Εξαιρετικά σπάνια αποτελεί αιτία της αρθρίτιδας του Ώμου η μικροβιακή λοίμωξη, συνήθως ως αποτέλεσμα αιματογενούς διασποράς.
• Οστεονέκρωση της κεφαλής του βραχιονίου
  Εξαιτίας χρόνιας χρήσης κορτιζόνης, αλκοολισμού, δρεπανοκυτταρικής αναιμίας μπορεί να διαταραχθεί η αιμάτωση της κεφαλής και να προκληθεί νέκρωση αυτής και καταστροφή των αρθρικών επιφανειών.

Παρατηρείται η χαρακτηριστική ελάττωση του μεσάρθριου διαστήματος και η εμφάνιση οστεοφύτων. Σε προχωρημένα στάδια παρουσιάζεται πλήρης παραμόρφωση της άρθρωσης. Η μαγνητική τομογραφία (MRI) είναι χρήσιμη για την επιλογή της κατάλληλης θεραπευτικής μεθόδου, διότι μας παρέχει αξιόπιστες πληροφορίες για την κατάσταση των τενόντων πέριξ της άρθρωσης.

Στα αρχικά στάδια της νόσου έχει θέση η συντηρητική – μη χειρουργική θεραπεία, με σκοπό την μείωση του πόνου, την διατήρηση της κινητικότητας της άρθρωσης και την ενδυνάμωση των μυών της περιοχής. Η συντηρητική αγωγή αποτελείται από φυσικοθεραπεία, χορήγηση αντιφλεγμονωδών και παυσίπονων φαρμάκων για περιορισμένο χρονικό διάστημα, καθώς επίσης και από ενδαρθρικές εγχύσεις υαλουρονικού οξέος και αυξητικών παραγόντων (βιολογικές θεραπείες).

Είναι σημαντικό να ξεκαθαριστεί ότι τα μέτρα αυτά δεν μπορούν να θεραπεύσουν οριστικά την αρθρίτιδα, παρά μόνο να καθυστερήσουν την εξέλιξή της και να μειώσουν τον πόνο.

Η τελική και αποτελεσματική θεραπεία για την Οστεοαρθρίτιδα του Ώμου είναι η ολική αρθοπλαστική της άρθρωσης με αντικατάσταση των πάσχουσων αρθρικών επιφανειών.

Όταν οι τένοντες του στροφικού πετάλου είναι ανέπαφοι, χρησιμοποιείται η ανατομική ολική αρθροπλαστική, ενώ όταν υπάρχει μαζική ρήξη των τενόντων αυτών χρησιμοποιείται η ανάστροφη ολικά αρθροπλαστική.